Geschiedenis van de Bond

De Bond is opgericht in 1918 en bedoeld als vereniging van alle predikanten. Vanaf het begin betrekt de Bond zijn leden uit verschillende kerken.

Omdat de Hervormde Kerk de grootste protestantse kerk is, is er vanaf het begin overleg met de Hervormde synode en worden voorstellen ontwikkeld voor traktementen en pensioenen in de Hervormde Kerk. De Bond heeft zo binnen de Nederlandse Hervormde Kerk een centrale rol gespeeld bij het ontwerpen en tot stand komen van een uitgewogen traktements- en pensioenregeling.
Maar ook andere kerken zijn vanaf het begin in beeld. In 1919 b.v. verenigen de doopsgezinde leden van de Bond zich tot een groep binnen de Bond. Via deze groep richt de Bond zich op de doopsgezinde gemeenten. In 1920 houdt de Bond zich uitgebreid bezig met de traktementen in de Evangelisch-Lutherse Kerk.
Het werken aan de hervormde regeling was niet alleen voor de hervormden van belang: de structuur van de hervormde regeling is later door de meeste andere protestantse kerken in Nederland overgenomen.

Predikanten van de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN) kenden een eigen vereniging (Vereniging van Predikanten in de GKN). Deze vereniging sloot zich in 1990 bij de BNP aan. Na de vorming van de Protestantse Kerk in Nederland is de VPGKN opgeheven (per 1-1-2005).